"Το ψέμα" Φανή Γέμτου

Δεν είμαι ψεύτης.
Ποτέ δεν ήμουν.
Φυλάω τις αλήθειες,
που βολεύουν.
Που καρποφορούν.
Κι ύστερα κοιμάμαι
με την γλύκα των λόγων σου
και των δικών σου
και των δικών σου.
Μέχρι να χαθείς,
να μη θυμάμαι
κι ύστερα πάλι
σε μια άλλη γλύκα
θα ομολογήσω πως δεν είμαι ψεύτης
ποτέ δεν ήμουν
και θα δεινοπαθήσω για λίγο
με το ψέμα του κόσμου.
Όταν θα φεύγω μόνο, άλλη μου γλύκα,
να κοιτάς ψηλά.
Δεν ξέρω γιατί,
αλλά σέρνω κάθε τόσο στα παπούτσια μου
εκείνες τις ματωμένες πετσέτες από σπασμένα δόντια.
Τόση αλητεία στους δρόμους.
Να κοιτάς ψηλά.
Και να με σκέφτεσαι.