Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ ΣΤΟΝ ΤΕΧΝΟΤΟΠΟ (www.technotopos.gr)



Το εργαστήρι προσχολικής αγωγής και δημιουργικής απασχόλησης λειτουργεί από Σεπτέμβριο έως Ιούλιο, καθημερινά από τις 7:30 έως τις 17:30 για παιδιά ηλικίας 2-5,5 .


  • Οικογενειακό περιβάλλον, φωτεινές αίθουσες με όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας και μεγάλος κήπος
  • Τμήματα με μικρό αριθμό παιδιών
  • Ευελιξία στη συμμετοχή, κατά βούληση με την ημέρα, την εβδομάδα ή τον μήνα
  • Πλούσιο πρόγραμμα με εκπαιδευτικές, καλλιτεχνικές, κινητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες







Ενδεικτικό ημερήσιο πρόγραμμα
7:30-9:00 Προσέλευση, ελεύθερο παιχνίδι στην αίθουσα του παιδοτόπου

9:00-10:30 Οργανωμένες δραστηριότητες και παραδοσιακά παιχνίδια στον κήπο

10:30-11:00 Δεκατιανό

11:00-12:00 Διαβάζουμε το παραμύθι της ημέρας, συζητάμε, δραματοποιούμε / Θεατρικό παιχνίδι

12:00-13:00 Μουσικοκινητική αγωγή

13:00-14:00 Εικαστικό εργαστήρι (ζωγραφική, κατασκευές, πλαστελίνες)

14:00-15:00 Μεσημεριανό φαγητό
15:00-16:00 Παιχνίδια ρόλων στο βεστιάριο / Ηλεκτρονικοί υπολογιστές

16:00-17:30 Βλέπουμε κινηματογράφο και ξεκουραζόμαστε.

Τα παιδιά προσέρχονται έως τις 9:00 και αποχωρούν από τις 14:00.


Δίδακτρα

20 ευρώ (&ΦΠΑ)/ημέρα ή

80 ευρώ (&ΦΠΑ)/εβδομάδα ή

195 ευρώ (&ΦΠΑ)/μήνας


Τα παιδιά φέρνουν καθημερινά μαζί τους ένα πλαστικό ποτήρι για το νερό τους , δεκατιανό και
μεσημεριανό γεύμα σε τάπερ, όλα μαρκαρισμένα με το όνομα τους, και εμείς αναλαμβάνουμε
να τα διατηρήσουμε στο ψυγείο, να τα ζεστάνουμε και να τα σερβίρουμε.


Νηπιαγωγός: Κωνσταντίνα Σταύρου
Υπεύθυνη Προώθησης Εργαστηρίου Προσχολικής Αγωγής: Φανή Γέμτου
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6945-708795
Ε-mail: f.gemtou@technotopos.gr



Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

"Ο φόβος του φόβου του εαυτού", Φανή Γέμτου

Ο αβάσταχτος πόνος του να βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο καταστάσεις. Το ασύνειδο μούδιασμα στον έρωτα που παλιώνει, που σ' αφήνει με ένα φορεμένο χαμόγελο και μια υπερβολική χρήση της λέξης "σ' αγαπώ" για να καλύψεις τις τρύπες, να μη φανούν τα κενά. Η ανάγκη για έναν καινούργιο έρωτα, που κι αυτός αναπόφευκτα παλιώνει. Η ανία του τώρα. Η τύψη της ανίας. Η τύψη για το πλήγωμα που προκαλείς. Που πονάει πιο πολύ κι από τη δική σου πληγή. Μια προσπάθεια να καλύψεις την ατελή φύση της ζωής, να μην πονέσεις ό,τι αγάπησες. Κι η ανάγκη σου να δείχνει αντίθετα. Εκεί που όλα πονάνε, αλλά εκτοξεύονται και σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός.

Και πας εκεί. Εκεί που δεν μπορείς να αντισταθείς. Εκεί που δεν μπορείς παρά να πας. Και ζεις αυτό που διατάραξε την ηρεμία σου. Αυτό που πληγώνει ό,τι αγάπησες και σε αγάπησε. Που πληγώνει το είναι σου, αλλά δεν μπορείς να αντισταθείς. Και το ζεις με όλη σου την καρδιά, αφήνοντας άλλη μια καρδιά πίσω, που την εμπεριέχεις . Κι η ζωή συνεχίζεται με τη λειτουργία που ακόμα και το καινούργιο αποκτά την κανονικότητα μιας ακόμα εκδοχής που εξαερώνεται. Ο φόβος του φόβου της μετάβασης κι ύστερα η ζωή ξανά σε ατελή πορεία. Όσο κι αν προσπαθήσεις, το κενό υπάρχει. Θες, δε θες. Μελαγχολία σε μια αχτίδα φωτός στο πεζοδρόμιο και το απόγευμα περνάει χωρίς να σε ρωτήσει.

Ενώ εσύ είσαι γεμάτη ερωτήσεις.

Μόνο στο λούνα παρκ, στο τρελό στροβίλισμα, τα μέλη σου εκτοξεύονται στο άπειρο. Ναρκωτικό για μια συνάντηση αέρος με εκείνα που δεν αφήνεις να βγουν σε ώρες ανθρώπινες. Η καρδιά είναι γεμάτη κρατήρες. Στο στροβίλισμα ο αέρας παίρνει τα δάκρυα και τα κολλάει στους διπλανούς. Παίρνει τα δάκρυα και χαράζει τη διαδρομή. Και το βράδυ μαγειρεύεις κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο για την οικογένεια.

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Μια διαπίστωση ζωής


    Έχω την αίσθηση- χρόνια τώρα- οτι η ζωή ερχόμενη σε επαφή με τον άνθρωπο κουβαλάει το θαύμα της προσαρμοστικότητας όχι μόνο σε επίπεδο βιολογικό, αλλά και σε επίπεδο εσωτερικής διαχείρισης. Από όπου και να την πιάσεις, με όποιο επιχείρημα κι αν την ορίσεις και σε όποια φάση της  μπορεί να υπάρξει με όλους τους τρόπους. Είναι σαν την Λερναία Ύδρα με τα άπειρα κεφάλια. Όποιο επιχείρημα κι αν διαλέξεις, πάντα ξεφυτρώνει ένα άλλο που λειτουργεί ως σκαλοπατάκι για την επόμενη επιλογή. Κανείς δεν έχει την ίδια οπτική με τον άλλον. Εξαρτάται από την γωνία που κάθεσαι κι όλα παίρνουν τη διάσταση τους ειδικά για σένα. Αν πω τώρα ας πούμε "από σήμερα θα τα βλέπω όλα θετικά" υπάρχει στ' αλήθεια μια γωνία, όπου αν καθίσεις, φαίνονται όλα θετικά. Την ίδια στιγμή κάποιος άλλος μπορεί να "αποφασίσει" μέσα του- πολλές φορές κι ερήμην του, λόγω πολύπλοκων διαδικασιών του αιτιακού πλέγματος- "πιστεύω στην αστρολογία" κι όλα τότε τα σημάδια να αποκωδικοποιούνται σύμφωνα με αυτή την οπτική.
 
   Ζούμε μέσα σε ένα θαύμα ακριβώς γιατί επενεργούμε ως οντότητες στο περιβάλλον. Δε ζούμε θαύματα ξεκομμένα από θεούς και δαίμονες. Ζούμε μια ζωή καλειδοσκοπική.  Ο τρόπος που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τον περιβάλλοντα κόσμο επηρεάζεται από το τι γνωρίζουμε ή το τι πιστεύουμε. Βλέπουμε μόνο ότι κοιτάμε. Το να κοιτάμε είναι μία πράξη "επιλογής" και ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας πράξης, αυτό που βλέπουμε έρχεται κοντά μας. Ποτέ δεν κοιτάμε ένα και μόνο πράγμα, κοιτάμε πάντα τη σχέση ανάμεσα στα πράγματα και τον εαυτό μας. Η όρασή μας ενεργεί συνεχώς, κινείται συνεχώς, συγκρατεί τα πράγματα σ' έναν κύκλο γύρω της, συνιστώντας αυτό που είναι παρόν για μας όπως είμαστε.Η όραση είναι εξαιρετικά επιλεκτική και καθοδηγείται από ό, τι ο παρατηρητής θέλει να δει. (http://www.artmag.gr/art-articles/provlimatismoi/773-vision-the-way-we-are-seeing-the-world)Είμαστε σαν τη μύγα που βλέπει σπασμένες αλήθειες, έχει στερεοσκοπική όραση. Δεν έχουμε πολλά μάτια σαν εκείνη, αλλά ψυχολογικά έχουμε τη δυνατότητα να τη μιμηθούμε. Με ένα βλέμμα μας μπορούμε να αντικρίσουμε το κομμάτι της εικόνας που μας εμπεριέχει.

    Θεωρώ μεγαλειώδη αυτή την ιδιότητα της ζωής, όταν έρχεται σε επαφή με τον άνθρωπο. Δεν την υποτιμώ. Υποκλίνομαι και παρατηρώ. Μου προκαλεί βαθύτατο δέος. Αυτή η ιδιότητα γεννάει την τέχνη. Γεννάει την φαντασία. Γεννάει, ωστόσο, και την εκμετάλλευση των μαζών. Είναι κάτι σαν πυρηνικός αντιδραστήρας. Αν μεσολαβήσει η χειραγώγηση, μπορεί να προκαλέσει στα χρόνια μετάλλαξη στο ανθρώπινο dna και στον εγκέφαλο. Ένα τεράστιο μυστικό κρύβεται πίσω από τις θρησκείες, τις αστρολογίες κι όλα εκείνα που μεταφέρουν το θαύμα έξω από τον άνθρωπο. Το μυστικό είναι το εξής: ότι αφαιρούν αυτή την ιδιότητα από τον άνθρωπο και την μεταθέτουν σε ένα ακέραιο κεντρικό σύστημα που γνωρίζει καλύτερα. Να μια καλή αρχή για αυτή τη χειραγώγηση αιώνων που καταδυναστεύει το ανθρώπινο IQ.

    Η ζωή είναι καλειδοσκοπική. Είναι μυστήρια. Είναι διαφορετική για τον καθένα και αποτελεί το εξωτερικό περιβάλλον μιας εσωτερικής δυσπρόσιτης ατομικής λειτουργίας. Καμιά θρησκεία δε σου μιλάει για την υποκειμενική της απόχρωση που μοιάζει αντικειμενική λόγω υπαρξιακής ανασφάλειας του συνόλου. Γιατί, αν αποκαλύψει το μυστικό, γίνεται από πραγματικότητα αλήθεια κι αυτό δε θα το επεδίωκε ποτέ.
 
   Από μικρή σέβομαι βαθιά αυτή την ιδιότητα που κρύβουν τα μάτια. Από μικρή, όμως, είχα και μια έμφυτη περιέργεια, να ξεφύγω από το υποκειμενικό μου και να το παρατηρήσω. Κι από εκεί και πέρα αρχίζει η επιστήμη. Συχνά κλείνω τα μάτια-που τόσο αγαπώ- και βλέπω με το μυαλό μου.

                                                                                                                              Φ.Γ.



Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

How can I find a way...



Words, don't come easy to me
How can I find a way to make you see I Love You
Words don't come easy

Words, don't come easy to me
This is the only way for me to say I Love You
Words don't come easy

Well I'm just a music man
Melody's so far my best friend
But my words are coming out wrong and I
I reveal my heart to you and
Hope that you believe it's true cause

Words, don't come easy to me
How can I find a way to make you see I love You
Words don't come easy

This is just a simple song
That I've made for you on my own
There's no hidden meaning you know when I
When I say I love you honey
Please believe I really do cause

Words, don't come easy to me
How can I find a way to make you see I Love You
Words don't come easy

It isn't easy
Words don't come easy

Words, don't come easy to me
How can I find a way to make you see I Love You
Words don't come easy

Don't come easy to me
This is the only way for me to say I Love You
Words don't come easy

Words don't come easy


Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Χωρίς τίτλο

Γνώριμα χαμένη. Αφημένη.
Σε εκείνο το ήρεμο κοίταγμα
και στο κενό του χρόνου.
Αγκάλιασέ με και αγάπα με,
γιατί είναι πολύτιμο.
Αιώνες τώρα.
Για μένα.
Από σένα.

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

fani's way: "Μια απλή παρατήρηση" , Φ. Γέμτου

fani's way: "Μια απλή παρατήρηση" , Φ. Γέμτου: Πόδια σε διάσταση. Κέντρο βάρους εκεί που πρέπει. Κι ανάμεσα μας βουνά, ποτάμια, καλώδια, πόλεις, χρόνια, χιόνια, παράσιτα στους ήχους, σ...