fani's way: Δεκεμβρίου 2015

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Μία φιλική συμβουλή

Πονάει, λέει, στο στέρνο.
Δωστης λίγο οινόπνευμα να κάψει το μέσα της
κι ύστερα θύμισέ της πως εδώ το στέρνο έχει περιττή λειτουργία.
Εδώ οι άνθρωποι έχουν ένα κεφάλι, ναι, αλλά καθόλου λαιμό.
Τα πόδια ξεκινούν κατευθείαν από το κάτω μέρος του κεφαλιού και τα χέρια από τα μάγουλα.
Θύμισέ της να αφήσει, ωστόσο, την ακτινογραφία της στο τραπεζάκι του καθιστικού σε θέση φωτογραφίας για να γνωρίζουν οι νεότεροι τα μέλη που εξαφανίστηκαν στην εξέλιξη.
Και πες της να μην πολυμιλάει γιαυτό, γιατί θα τη θεωρήσουν γραφική κι είναι κρίμα.
Πονάει, λέει, στο στέρνο.
Ξυδάκι.

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

"Κοσμοθεωρία σε δυο λέξεις", Φανή Γέμτου

Ένα πεδίο αναφοράς από τράπουλες. Λεπτές, παχιές, χρωματιστές, σκισμένες, ολοκαίνουργιες, φθαρμένες τράπουλες. Τράπουλες με όλους τους αριθμούς, με τις ντάμες τους, τους βαλέδες και τους βασιλιάδες τους. Όλες ίδιες, μονάχα το πίσω τους διαφορετικό. Μια διαρκής επανάληψη τραπουλόχαρτων σε έναν κενό χώρο. Και μόνη ταυτότητα η πλάτη τους. Κι οι συνδυασμοί καθόλου δικοί τους, οι συνδυασμοί στα χέρια των παικτών. Τα χέρια εκείνων που δεν ανήκουν στον κενό χώρο, αλλά παρεμβαίνουν για να ορίσουν τους συνδυασμούς και μόνο. Και να νικήσουν ή να χάσουν. Για τις τράπουλες, όμως, για κείνα τα πολλά, ατέρμονα τραπουλόχαρτα, τα αιωρούμενα σε έναν άγνωστο τόπο δεν υπήρξε ποτέ νίκη, παρά μονάχα κίνηση. Για εκείνη την κίνηση σας λέω, που θα μπορούσε στο πιο βαθύ όνειρό της να γευτεί την ένωση των τραπουλόχαρτων, τη διείσδυση των πολτών τους σε μια και μόνο σφαίρα, το μοίρασμα της μπογιάς τους σε ένα και μόνο χρώμα.
Δεν πιστεύω στα χέρια των παικτών. Και δεν πιστεύω μάλλον σε καμία άχρονη σφαίρα. Την κίνηση εμπιστεύομαι και το όνειρό της. Κι ας μη σωθώ.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

"ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ" έρχεται ξανά το 2016

Όταν τρεις γυναίκες performers (Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Έλλη Δαδήρα, Φανή Γέμτου) ξορκίζουν κι απομυθοποιούν τον έρωτα μέσα από ροκ, τζαζ, μιούζικαλ μελωδικές εκδοχές και τέσσερις άντρες μουσικοί γκαζώνουν, αφήνοντας πίσω τους νότες έτοιμες να εκραγούν, το αποτέλεσμα είναι ένα ιδιαίτερο live θεατρικής κοπής που δεν επιδέχεται ετικέτα. Εκεί ανάμεσα στα σουρεαλιστικά κείμενα και στα διαφορετικά μουσικά είδη βρες μια θέση κι απόλαυσέ το μαζί μας.