Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Μεσημεριανή σκέψη

   Ακόμα κι αν η καθημερινότητα είναι γεμάτη επαναλήψεις, ο τρόπος που κοιτάει κανείς από μέρα σε μέρα διαφέρει ριζικά. Σκεφτείτε μόνο πόσες φορές κοιτάμε ολόκληρα και συνειδητοποιούμε το βάρος, τον όγκο, την ουσία των όντων και των αντικειμένων της άμεσης ή περιφερειακής μας όρασης και πόσες φορές η όραση μας "φλουτάρει" μη αναγνωρίζοντας πραγματικά τίποτα, ενώ τα μάτια στρέφονται ακαθόριστα προς τα μέσα μας.
   Στη δεύτερη περίπτωση έχεις δύο δυνατότητες. Ή να χαθείς στα βάθη ή να κάνεις ελεύθερη κατάδυση και να βγάλεις στην επιφάνεια τα μυστικά του βυθού. Για να συμβεί το τελευταίο πρέπει να μάθεις δεξιοτεχνικά να συνδέεις την εσωστρεφή ματιά με τη συνειδητή παρατήρηση του χώρου που μοιράζεσαι. Είναι θέμα διαχείρισης. Επώδυνης. Αλλά διαχείρισης. Αν τα καταφέρεις, σου αξίζει ένα χειροκρότημα.
   Και κάπως έτσι γεννιούνται οι καλλιτέχνες.