"Μια μικρή χριστουγεννιάτικη τραγωδία" της Φ. Γέμτου

Κατάλαβε οτι η διαφορά είναι στα σύμπαντα.

Γύρω από το τζάκι να κάθονται όλοι μαζί οι καλεσμένοι. Γύρω από ένα κομμάτι πατώματος. Κάτω από ένα ταβάνι. Και να 'ναι Χριστούγεννα, που υποτίθεται πως ενώνουν τους ανθρώπους με εκείνο το γιορτινό "αγάπησα και ξέρω πως αξίζει". Για μια στιγμή κατάλαβε οτι η ασυνεννοησία δεν είναι στις διαφορετικές απόψεις, στα άνισα συναισθήματα, στους φόβους, στις δειλίες, στον κακό συγχρονισμό, στα διαφορετικά βιώματα. Για μια στιγμή- και μόνο για μία- συναισθάνθηκε πως γύρω της οι καλεσμένοι είχαν διαφορετικά χρώματα και έπιναν το κρασί τους μεταξύ αιωρήσεων και ρωγμών. Είδε τη θεία της να αιωρείται καταπράσινη με την πεποίθηση πως κάθεται στην πολυθρόνα και τον γείτονα από το απέναντι κτίριο να πατάει στις ρωγμές του χρόνου με την πεποίθηση πως πατάει στα όρια των ξύλινων σανίδων. Είδε τον έρωτα των παιδικών της χρόνων να αιωρείται άυλος κι αυτό παίρνει πολλή ανάλυση, γιατί εκείνος έχει πεθάνει χρόνια τώρα. Τον έβλεπαν άραγε κι οι άλλοι ή έστω ένας; Έστω ένας. Για 'κείνη την πεφωτισμένη στιγμή αναρωτήθηκε, αν ποτέ οι λέξεις είχαν κοινό νόημα για κανέναν. Αν οι ήχοι που βγαίνουν από τα στόματα, φτάνουν με την ίδια δύναμη και ουσία, που εκτοξεύθηκαν, στους παραλήπτες. Ποτέ κανείς δεν θα μπορέσει να μετρήσει αυτή τη λεπτή δυνατότητα αληθινής επικοινωνίας με έναν μετρητή. Ποτέ κανείς δε θα μπορέσει να αποδείξει αν οι άνθρωποι επικοινωνούν αληθινά ή φαντασιώνονται πως κάποτε επικοινώνησαν. Μικρή άσπριζε ή πρασίνιζε κι εκείνη και το 'ξερε. Σε κάτι μεμονωμένες στιγμές σαν αυτή που ένιωθε, πως η καρέκλα, το πάτωμα, ο αέρας δεν ήταν αυτό που φαινόταν, αλλά κάτι άλλο. Κάτι παράλληλο. Κάτι απροσπέλαστα παράλληλο. Δε θα το μάθει ποτέ. Εκτός από κάτι στιγμές σαν την αποψινή που φωτογραφίζουν μια μαύρη τρύπα με πολλές εξόδους.

Κατάλαβε πως η διαφορά είναι στα σύμπαντα. Καθόλου στη συσχέτιση.

Κι όμως το βράδυ, μεθυσμένη, ονειρεύτηκε πως επικοινώνησε.

Αυτή η ελπίδα μοιάζει να πληγώνει πότε πότε. Αυτή η ανομολόγητη πίστη σε γραμμές που τέμνονται ή εφάπτονται.

Λίγο πριν κοιμηθεί, μουρμούρισε, "οι τολμηροί". "Αυτοί μπορούν να ξεγελάσουν τα όρια. Τρελαίνουν τη σύμβαση και υπάρχουν ολόκληροι, παντού, ταυτόχρονα, γνωρίζοντας".

Μπορεί και να μην είναι έτσι.

Ποιος νοιάζεται.

Μεθυσμένη ήταν, δικαίωμά της.

..."Πιες λίγο νερό, να συνέλθεις"...

Αιώρηση καλεσμένων...

Διάχυση κρασιού στα μόρια του αέρα...

Εκπνοή. Εισπνοή. Εκπνοή. Εισπνοή.

Κατάλαβε πως η διαφορά είναι στην αναπνοή.

Στην αναπνοή.

..."Ακόμα κι αν δεν επικοινωνήσουμε ποτέ...

...εγώ θα λατρεύω... πάντα...

τον τρόπο που αναπνέεις"...

Κατάλαβε πως η διαφορά είναι στην αναπνοή.

Καθόλου στα σύμπαντα...

Και κάπως έτσι λύνονται ή μπερδεύονται τα θέματα.

Πασχάλης Τσαρούχας- Φανή Γέμτου live στο Σταθμός Music Bar στη Λάρισα

   Ο Πασχάλης Τσαρούχας και η Φανή Γέμτου ερμηνεύουν σε μια μοναδική μουσική συνάντηση με τίτλο "ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ", τραγούδια Ελλήνων συνθετών που σημάδεψαν τις τελευταίες δεκαετίες.


ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΣΤΑΘΜΟΣ MUSIC BAR ΛΑΡΙΣΑ

ΕΝΑΡΞΗ: 22:00

Τηλ. Κρατήσεων 2410 626253

Sad love song

Sad love song by Nichita Stãnescu

Only my life will die for me, in truth,

sometime.

Only the grass knows the taste of the earth.

In truth, only my blood misses

my heart when it leaves.

The air is tall, you are tall,

my sadness is tall.

There comes a time when horses die.

There comes a time when machines grow old.

There comes a time when cold rains fall,

and every woman wears your head-

and clothes.

There also comes a huge white bird

and lays the moon in the sky.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΤ- ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 2013/14

Φώτο Βασίλης Αγγλόπουλος

Το αριστουργηματικό έργο του Iστβάν Ορκένυ «Οικογένεια Τότ» θα παρουσιάσει το «Θεσσαλικό Θέατρο» το φετινό Χειμώνα.

Ο Ορκένυ (1912-1979) είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς της Ουγγαρίας. Το έργο αρχικά εκδόθηκε σαν νουβέλλα το 1964 και μετά την μεγάλη απήχηση που είχε, ο Ορκένυ το διασκεύασε σε σενάριο για τον κινηματογράφο και σε θεατρικό έργο για να γνωρίσει θριαμβευτική επιτυχία σε όλη την Ευρώπη και να αποσπάσει πολλά βραβεία.

Ο συγγραφέας στην «Οικογένεια Τότ» ασκεί οξεία κοινωνική κριτική και υπερασπίζεται με θέρμη την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Μέσα από ξεκαρδιστικά γεγονότα που αγγίζουν τον παραλογισμό, αναλύει με ιδιοφυή, αλλά και σπαρταριστό τρόπο, την σχέση της εξουσίας με τον ανυπεράσπιστο άνθρωπο και μέχρι που μπορούν να φτάσουν τα όρια αντοχής του καταπιεζόμενου πολίτη.

Στην Ελλάδα, το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά το 1970 από τον Μίμη Φωτόπουλο, την Ελεάνα Απέργη και τον Διονύσιο Παγουλάτο και υμνήθηκε από την κριτική. Μετά τη χούντα το έπαιξαν για 2 χρόνια ο Χρήστος και ο Λάμπρος Τσάγκας με την Σοφία Ολυμπίου και το Χανιώτικο θεατρικό εργαστήρι που ίδρυσε η Ελπίδα Μπραουδάκη με τον Διονύση Μανουσάκη.

Στην παράσταση του «Θεσσαλικού Θεάτρου» η απόδοση στα Ελληνικά είναι της Ελπίδας Μπραουδάκη και του Κώστα Τσιάνου, που είναι και ο σκηνοθέτης του έργου.

Τους ρόλους θα ερμηνεύσει ένας εντυπωσιακός θίασος που βρίσκεται σε στάδιο εντατικών προβών:   Πασχάλης Τσαρούχας, Χάρης Σώζος, Φανή Γέμτου, Βασίλης Γιαβρής, Ασπασία Κοκόση, Ζωή Μουκούλη, Χάρης Φλέουρας και ο Χρήστος Χαλβατζάρας.

Πρεμιέρα: Σάββατο 21 Δεκεμβρίου  Ώρα: 9 μ.μ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΟΡΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 
ΚΥΡΙΑΚΗ: 22/12 - ώρα: 7.15 μ.μ

ΔΕΥΤΕΡΑ: 23/12 & ΤΡΙΤΗ: 24/12- ΑΡΓΙΕΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ: 25/12 (Ανήμερα Χριστουγέννων) - ώρα: 9 μ.μ
ΠΕΜΠΤΗ: 26/12 – ώρα: 6 μ.μ & ώρα: 9 μ.μ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: 27/12 – ώρα: 9 μ.μ (Δήμος Λαρισαίων)
ΣΑΒΒΑΤΟ: 28/12 – ώρα: 6 μ.μ & 9 μ.μ.
ΔΕΥΤΕΡΑ: 30/12 & ΤΡΙΤΗ: 31/12 – ΑΡΓΙΕΣ
ΙΣΧΥΟΥΝ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΤΟΥ Ο. Γ Α
Κρατήσεις θέσεων και πληροφορίες στο τηλ: 2410-533417
Πρωϊ: 10 π.μ – 1 μ.μ & απόγευμα: 6 μ.μ – 9 μ.μ

Φώτο Βασίλης Αγγλόπουλος