"Η ευτέλεια του να δέχεσαι να ζεις χωρίς γνώση"

Μη γνώση -διαστρεβλωμένος στόχος- κακό αποτέλεσμα. Όσο κι αν προσπαθήσεις με αυτά τα "μη μέσα", στην καλύτερη γίνεσαι συμπαθής λόγω παρορμητικής ευκολίας. Αυτό το "μη γνώση" είναι που με εκνευρίζει...Οι "αρχηγοί" πάντοτε πρέπει να ξεκινάνε από γνώση. Αλλιώς το οικοδόμημα χρειάζεται πολλά χέρια και προσπάθεια,όπως όλα, καθώς χτίζεται- ωστόσο -πάνω σε στρεβλά θεμέλια.
Είναι θλιβερό να προτιμούμε να ερμηνεύσουμε το οτιδήποτε με τα βολέματά μας, την ημιμάθεια μας, την κουτοπονηριά μας και την αντίληψη οτι όλα μπαίνουν σε ένα τσουβάλι. Δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα. Κι είναι καιρός τα σύνολα να ανεβάζουν τον πήχυ για "αρχηγό" κι όχι ο "αρχηγός" να γίνεται βασιλιάς λόγω ενός χαρίσματος που αντιστοιχεί ενδεχομένως σε κάτι, όχι όμως και στα υπόλοιπα. Ο καθένας πρέπει σε ένα εγχείρημα να είναι ικανή συνθήκη κι όχι πιθανή.