Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

"Άλλη μια αλήθεια"

Πώς γίνεται ένας ψίθυρος στ' αυτί να έχει ξεπεράσει το χρόνο; Να έχει αψηφήσει όλα τα κύματα λήθης; Να βγαίνει πάντα αλώβητος μέσα από τόσες εμπειρίες και να νικά; Πώς γίνεται μια αίσθηση να σε ορίζει και να σε πεθαίνει, αναλλοίωτη μέσα στα χρόνια; Είναι δύο ζωές. Είναι η ζωή που ρέει και παρέρχεται χωρίς σταματημό κι η ζωή που αιωρείται ακέραια παντού σε μια ανείπωτη συμπύκνωση που δεν επιτρέπει ρωγμές. Κι εγώ ξέρω πως αυτή η δεύτερη δε θα με κάνει ποτέ να νιώσω αρκετά φυσιολογική. Με το 'να πόδι στο εδώ και τ' άλλο στο πάντα.
Δε μιλώ για μελοδραματικά σενάρια και ρομαντικές εξομολογήσεις.
Μιλώ για εκείνο το ολόκληρο που δε διαπραγματεύεται.
                                                                                        Φ.Γ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου