Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Αδιέξοδα και πόρτες

Στονάρει η νότα, στονάρεις και συ και βρίσκεσαι λίγο πιο δίπλα, πού να σκεφτείς οτι για να βρεθείς εκεί που εκπέμπεις και δονείσαι, θα χρειαστεί επιστροφή στους ολόκληρους ρόλους κι άντε τώρα να ανατρέχουμε στο dna μας ή στις ιδέες της μοναδικότητας του άλλου και της κατακόρυφης διείσδυσης.  Καλά καθόμαστε δίπλα στο τζάκι, εγώ παρέα με το σκύλο κι εσύ με ένα αναψοκοκκίνισμα που τονίζει τις γωνίες και τα μήλα του προσώπου σου κι αυτό σ'αρέσει, το τσέκαρες καθώς πήγαινες στο μπάνιο, στον μεγάλο καθρέφτη του χωλ. Κι ύστερα πάω εγώ με το σκύλο κι εσύ με μια που αλείφεται λιπ κλος ροδάκινο κι ας μένουμε τα βράδια μπροστά στο τζάκι να ζεσταίνουμε τα αμίλητα.
Μια ειλικρινής κατάθεση ψυχής δε θα έβλαπτε.
Κι η αγάπη είναι όλο εκείνο το μετά μιας εξομολόγησης.
Όχι η ασφαλής περιφορά των μυστικών πάνω στη σχάρα.
Γιατί όταν σε βλέπω, λυπάμαι σα να βλέπω με αεροπλάνο  κηλίδα πετρελαίου στον ωκεανό.
Όχι για σένα.
Για το είδος προς εξαφάνιση.

2 σχόλια:

  1. Με βλεπεις μονο με τα ματια σου κι οχι με τα δικαμου,Σου πειρα το λιπ κλος για να εχω τα χειλι σου ενα με τα δικα μου.Κια σωπασα στπ τζακι γιατ εισουν εσυ δυπλα μου και δεν ηθελα να σου πω ποσο φοβαμαι ει σουν εσυ εκει-γυνναικα καταλαβε τη σιωπη και αγκαλιασε με.και μην λυπασε για μας ξερουμε απο χρονια να ζουμε.Σαγαπω γιατι εισε δυπλα μου σ αγαπω γι αυτο. δεν μιλω .Τρεμει το σωμα μου με την ανασα σου και στο πρωτο αγγιγμα σουωαγγγελος του ερωτα μα εσυ μακρια μου...σε κοιτω παντα κι απο μακρια μην το ξεχνας εχω τα ματια σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή