"Τo απόγευμα που συμβιβαστήκαμε"

Α= ΚΟΡΗ

Β=ΜΑΝΑ

Γ=AΝΤΡΑΣ

Β: Το έθαψες μέσα σου.Τελείωσε. Σούπα;

Α: Το στρίμωξα με ό,τι βρήκα κι έκλεισα την πόρτα.

Β: Το κλειδί;

Γ: Ποιο κλειδί;

Β: Κλείδωσες;

Α:Νομίζω.

Β: To σκρίνιο;

Α: Δεν έχει ρόδες το σκρίνιο.

Β: Έπρεπε να το σύρεις. Μπροστά από την πόρτα. Έχεις δύναμη.

Α: Θα μας άκουγαν από τους ορόφους.

Β: Αλάτι;

Α: Θα χτυπούσαν με το σκουπόξυλο το ταβάνι πάλι.

Γ: Πάλι;

Β: Ωραία η σούπα;

Γ: Τι εννοείς πάλι;

Β: To έθαψες μέσα σου. Τελείωσε τώρα. Είχε κοκαλώσει και χρειάστηκε να κλοτσήσεις με το πόδι, όταν χτύπησε το κουδούνι. Συμβαίνουν αυτά.

Γ: Άνοιξες την πόρτα κι ήμουν εγώ. Περιμένατε κανέναν άλλον;

Α: Περίμενα τον ταχυδρόμο.

Γ: (στην Α) Μεταφέρεις συχνά το σκρίνιο στο πάτωμα;

Α: Άνοιξα την πόρτα κι ήσουν εσύ. Συμβαίνουν αυτά.

Β: Οι ταχυδρόμοι δε δουλεύουν τα απογεύματα. Θα μπορούσες να είχες κλειδώσει καλύτερα.

Α: Θα μπορούσα να έχω λίγο νερό;

Γ: Αυτή η πόρτα πού οδηγεί;

Α: (στον Γ) Ποιος είσαι;

Β: (στον Γ) Σπίτι είναι. Όλες οι πόρτες κάπου οδηγούν.

Γ: Κάποτε άνοιξα μια πόρτα και βγήκα στο φεγγάρι. Ποτέ δεν ξέρεις.

Α: Κάποτε άνοιξα μια πόρτα που δεν έκλεινε.

Β: Κάποτε θα ψάχνεις για πόρτες και θα πιάνεις τοίχο.

Α: Έχεις ένα φάκελο στην τσέπη σου.

Γ: Ένα γράμμα για σένα. Ο Θεός σου εύχεται τα καλύτερα.

Α: Οι ταχυδρόμοι δε δουλεύουν τα απογεύματα. 

Γ: Κάποιοι κάνουν κι υπερωρίες. 

Β: Ο κύριος έφερε το γράμμα σου. Ο κύριος είναι ταχυδρόμος.

Α: ...Ταχυδρόμος; Και ποιο είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα που μεταφέρατε ποτέ σε γράμμα;

Γ:  Το πιο συνηθισμένο... Σκρίνια σε σχήματα καρδιάς. Μια ζωή. Ναι. Είμαι συνηθισμένος στα σκρίνια.

Β: Απελπιστικά κουραστικό. Δεν επαναστατήσατε ποτέ; Με τέτοιο βάρος.

Γ: Θα ήταν κουτό. Πόσοι παρθένοι  έχουνε απομείνει σε αυτή τη γη?

Α: Και το δικό σας σκρίνιο;

Γ: Ενσωματωμένο στους τοίχους. Χαμαιλέων.

Α: Και το σκουπόξυλο;

Γ: Όταν χτυπάει, εγώ φτιάχνω φραπέ. Εκμεταλλεύομαι τη δόνηση.

Α: Κι όσοι αυτοκτόνησαν για το μεγάλο τους έρωτα;

Γ: Πέταξαν τα σκρίνια τους στον αέρα και σκότωσαν κι όλους εκείνους που βρέθηκαν άδικα από κάτω.

Α: Το έθαψα μέσα μου. Είχε κοκαλώσει και χρειάστηκε να το κλοτσήσω με το πόδι, να το γδάρω με τα νύχια, να το σκίσω με τα δόντια, να το μασήσω και να το καταπιώ.

B: Πρέπει να παντρευτείς. Κατάπιε το κλειδί ή ρίξτο στον υπόνομο.

Α: Το γράμμα μου είναι λεπτό σα σελιδοδείκτης.

Γ: Έτσι είναι, αν έτσι θέλετε.

Α: Το στρίμωξα με ό,τι βρήκα κι έκλεισα την πόρτα. 

Β: Σούπα;

Α: Έχετε ένα εξόγκωμα στο κεφάλι.

Γ: Βρέθηκα άδικα από κάτω. Είμαι συνηθισμένος στα σκρίνια που δε σύρθηκαν στην ώρα τους.  Κι εσείς, αλήθεια, (στην Β) είσαστε ένα σκρίνιο από μόνη σας.

Β: Με τρώει το σαράκι.

                                                                            Φ.Γ