"Το πρώτο χώμα"

   Έκοψαν ένα δέντρο. Την ώρα που μεγάλωνε. Το ξερίζωσαν για την ακρίβεια. Κι ύστερα το φύτεψαν πιο πέρα. Εκείνο μεγάλωσε και ξέχασε. Οι ρίζες του, ωστόσο, δεν έγιναν ποτέ όσο μακριές ήτανε πριν. Και ποτέ τόσο ατίθασες και δοσμένες στο χώμα. Τα κατάφερε να βγάλει καρπούς, να ζήσει κάποια χρόνια, να ριζώσει. Έγινε ένα ακόμα μετρίου αναστήματος δεντράκι. Θα μπορούσε να γίνει ο ίσκιος του κόσμου. Είχε τα φόντα. Μερικά πράγματα αναστρέφονται σε μια μοναδική στιγμή. Η αλήθεια είναι πως το πρώτο χώμα το ξέρασε τότε. Κι έτσι το ξερίζωσαν. Αυτό το παράδοξο δεν μπόρεσε ποτέ να το καταλάβει. Γιατί εκείνο δεν είχε φανταστεί ποτέ πιο κατάλληλο χώμα από το πρώτο. Αλλά τι κάθομαι και γράφω; Τα δεντράκια δεν είναι για να καταλαβαίνουν. Τα δεντράκια απλώς είναι.
                                                                                                     14-6-12         

                                                                          Φ.Γ.