Τρίτη 30 Απριλίου 2013

"Eyes Wide Shut" A Screenplay by Stanley Kubrick & Frederic Raphael



ALICE Oh, if you men only knew.

The look in her eyes changes, becoming cool and impenetrable, and BILL allows her hands to slip from his.

BILL  If we knew -? What do you mean by that?
ALICE (in a strangely harsh voice) About what you imagine, my dear.
BILL Hey, Alice, hey, look at me... The truth. Is there something you've kept from me?

ALICE looks down with a strange smile.

BILL (laughs) You're just trying to wind me up.
ALICE If you say so.
BILL If I say so? Wait a minute. I'm not going to let you get away with that... Seriously... Is there's something you haven't told me?

ALICE stops short of saying something.

BILL Say it.

ALICE nods.

ALICE Well, last summer at Cape Cod - I don't suppose you remember one night in the dining room, there was a young Naval officer sitting near us. He was with two other officers.
BILL As a matter of fact, I don't But what about him?
ALICE The waiter brought him a message during dinner, at which point he left the table?
Bill waits for her to continue.
ALICE Well...I first saw him that morning in the lobby. He was checking in and he was following the bellboy with his luggage to the elevator.
He glanced at me as he walked past but didn't stop until he had gone a few more steps. Then he turned and looked at me.
He didn't say anything. He didn't smile. In fact, it seemed to me that he scowled. Maybe I did the same thing.

ALICE stops for a moment.

ALICE I was very stirred by him. That whole day I lay on the beach, lost in dreams.
She stops.
BILL Go on.

ALICE thinks about how to continue.
BILL stares at her.

ALICE That afternoon you and I made love and talked about our future, and our child.
Later we were sitting on the balcony and he passed below us without looking up.
Just the sight of him stirred me deeply and I thought if he wanted me, I could not have resisted. I thought I was ready to give up you, the child, my whole future.
And yet at the same time - if you can understand it - you were dearer to me than ever, and I stroked your forehead and kissed your hair, and at that moment my love for you was both tender and sad.
At dinner I wore a white rose and you said I was very beautiful. It might not have been just an accident that he and his friends sat near us.
He didn't look up but I actually considered getting up, walking over to him and like someone in a movie, saying, 'Here I am, my love, for whom I have waited - take me.'
Well, it was about then that the waiter brought him the envelope. He read it, turned pale, said goodbye to his friends - and glancing at me mysteriously, he left the room.

ALICE stops for a moment.

ALICE I barely slept that night and woke up the next morning very agitated. I didn't know whether I was afraid that he had left or that he might still be there... But by dinner I realised he was gone and I breathed a sigh of relief.
Long silence
BILL And if he hadn't left?
Alice doesn't reply.
ALICE I don't know.

(αγαπημένη μου ταινία, αγαπημένη μου σκηνή...)


Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΕΧΝΟΤΟΠΟΥ- EASTER CAMP


 
 
Oι γιορτές του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς πλησιάζουν και ο παιδότοπος του ΤΕΧΝΟΤΟΠΟΥ έχει ετοιμάσει απογευματινές δραστηριότητες με πασχαλινά θέματα και ανοιξιάτικο άρωμα!!!

·         Σάββατο 27 Απριλίου: Διασκεδαστικά παιχνίδια με μπάλα στον κήπο

Ξέρετε πόσα απίθανα παιχνίδια υπάρχουν με πρωταγωνίστρια την μπάλα;;; Να μερικά: ΚΟΡΟΙΔΟ, ΜΗΛΑ, ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΔΑΡΟΥΣΑ, ΨΕΙΡΕΣ, ΜΠΑΛΟΔΡΟΜΙΕΣ, ΜΠΟΟΥΛΙΝΓΚ, ΧΕΛΩΝΑΚΙΑ και πολλά πολλά ακόμη. Παιδιά, ελάτε να τα παίξουμε στον όμορφο κήπο μας και να διασκεδάσουμε με την ψυχή μας!!!

·         Μ.Δευτέρα: «Πανικός στο εργαστήρι του κυρ-Κούνελου!!!» (διαδραστικό παιχνίδι & εικαστικό εργαστήρι)

Παιδιά, κάποιος έκλεψε τα πασχαλινά αυγά από το εργαστήρι του κυρ Κούνελου!!! Ελάτε να τον βοηθήσουμε να τα βρει. Θα ψάξουμε σε κάθε γωνιά του σπιτιού και του κήπου ακολουθώντας τα στοιχεία που μας άφησε ο κλέφτης. Στη συνέχεια θα τα στολίσουμε με τρισδιάστατα σχέδια και θα τα βάλουμε σε καλαθάκια που θα έχουμε κατασκευάσει μόνοι μας!!!

·         Μ.Τρίτη: «Μικροί ζαχαροπλάστες, έτοιμοι;;;» (εργαστήρι ζαχαροπλαστικής & εικαστικών)

Σήμερα θα γίνουμε ζαχαροπλάστες και θα φτιάξουμε υπέροχα πασχαλινά κουλουράκια!!! Όσο αυτά θα ψήνονται εμείς θα κατασκευάσουμε όμορφα καλαθάκια για να τα βάλουμε μέσα.

·         Μ.Τετάρτη (Πρωτομαγιά):  «Ο Κέλτης Δρυίδης καλωσορίζει την Πρωτομαγιά» (θεατρικό παιχνίδι)

Παιδιά, ελάτε να παίξουμε ένα πρωτότυπο και διασκεδαστικό θεατρικό παιχνίδι!!! Θα γνωρίσουμε το σοφό Δρυίδη, θα ταξιδέψουμε μαζί του σε παραμυθένια δάση και θα παίξουμε με την άνοιξη. Παραδοσιακά έθιμα θα ζωντανέψουν μπροστά μας για να φτιάξουμε την πιο όμορφη ανοιξιάτικη ιστορία!

·         Τετάρτη 8 Μαΐου: Παίζουμε παραδοσιακά παιχνίδια στον κήπο!

Μαθαίνουμε και  παίζουμε τα παιχνίδια που έπαιζαν η μαμά και ο μπαμπάς μας όταν ήταν στην ηλικία μας!!! Πρόκειται για γνωστά ή λιγότερο γνωστά παιχνίδια που ποτέ δεν χάνουν τη μαγεία και τη δύναμη τους να ψυχαγωγούν και να εκτονώνουν τα παιδιά όλων των ηλικιών και… εποχών!

·         Πέμπτη 9 Μαΐου: «Το αδύναμο κοκόρι» (θεατρικό παιχνίδι)

Αυτή την Πέμπτη ξεκινάει νέα θεματική ενότητα θεατρικών παιχνιδιών που θα προσφέρονται κάθε Πέμπτη του Μάη με γενικό τίτλο «Παίζουμε με την παράδοση»: τα παιδιά γνωρίζουν παραδοσιακά παραμύθια, ποιήματα, τραγούδια και καλλιτεχνικά έργα μέσα από διαδραστικές αφηγήσεις και θεατρικά παιχνίδια.

 «Το αδύναμο κοκόρι» είναι η απίθανη ιστορία του «Κουτσοκόκορα» από το γνωστό λαϊκό παραμύθι. Θα μπορέσει το μικρό κοκοράκι να αντισταθεί στην πανίσχυρη βασίλισσα; Τα παιδιά συμμετέχουν σε ένα ευφάνταστο θεατρικό παιχνίδι που θα τα εισάγει στη δύναμη της θέλησης.
   Οι δραστηριότητες ξεκινούν στις 18:30 και διαρκούν από μία έως δύο ώρες. Αναφέρονται σε παιδιά από 2,5 ετών και πάνω, και το κόστος συμμετοχής συμπεριλαμβάνεται στο εισιτήριο εισόδου στον παιδότοπο (6 ευρώ για τις καθημερινές και 8 ευρώ για Παρασκευή έως Κυριακή, συμπ. & χυμός).
 
Επίσης από Μεγάλη Δευτέρα το Easter Camp του ΤΕΧΝΟΤΟΠΟΥ προσφέρει στα παιδάκια στιγμές γεμάτες παιχνίδια και καλλιτεχνικές δημιουργίες!!!
Αξέχαστα πρωινά καλούνται και φέτος το Πάσχα να περάσουν κοντά μας οι μικροί μας φίλοι από 2 έως 10 ετών. Τα παιδιά από 2-5 ετών εντάσσονται στο εργαστήρι προσχολικής αγωγής που λειτουργεί όλο τον χρόνο, ενώ τα μεγαλύτερα οργανώνονται σε άλλη ομάδα υπό την επίβλεψη παιδαγωγού-εμψυχώτριας. Πολύ παιχνίδι στον παιδότοπο και στον κήπο, εικαστικές, κινηματογραφικές και θεατρικές δραστηριότητες, ζαχαροπλαστική, υπολογιστές, παιχνιδομηχανές και πολλά άλλα απαρτίζουν το πρόγραμμα που κινείται γύρω από τον θεματικό άξονα της γιορτής του Πάσχα και της άνοιξης. Τα παιδιά φέρνουν από το σπίτι το δεκατιανό και μεσημεριανό γεύμα κι εμείς αναλαμβάνουμε να τα διατηρήσουμε στο ψυγείο, να τα ζεστάνουμε και να τους τα σερβίρουμε. Γίνονται δεκτά και παιδάκια που δεν έχουν βγάλει ακόμα την πάνα.

Ημέρες λειτουργίας προγράμματος: Μ. Δευτέρα έως Μ. Πέμπτη και Τετάρτη του Πάσχα έως Παρασκευή

Ώρες: 7:30 -17:30 (μετά τις 17.30 προσφέρεται φύλαξη στον παιδότοπο με επιπλέον κόστος το αντίτιμο εισόδου)

Κόστος: €20/ημέρα (+ΦΠΑ)

η ώρα προσέλευσης δεν είναι δεσμευτική, αλλά για να μην υπάρχει αναστάτωση στις δραστηριότητες καλό θα ήταν το παιδί να μην έρχεται αργότερα από τις 9:30.


 Θα χαρούμε ιδιαίτερα να σας δούμε σε κάποια από τις παραπάνω δραστηριότητες.
Σας ευχόμαστε Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Συντεταγμένες απωθημένου

Ήταν ένα παγόβουνο.
Μια παγοκύστη για το χτύπημα.
Ήταν μια παγοστήλη.
Ήταν βαλσαμωμένη.
Ήταν σε όρθια συμπαγή μορφή.
Ήταν ένα παγόβουνο.
Βλέπεις την κίνηση μέσα. Βλέπεις την κίνηση από μέσα.
Βαλσαμωμένη.
Η πρώτη ψύξη.
Εκεί είναι το σοκ.
Για το χρόνο που δεν πάγωσε ποτέ και για τους γύρω.
Κι ύστερα η μορφή λέγεται μετάλλαξη.
Κι ύστερα η μετάλλαξη λέγεται ζωή.
Κι ύστερα φοράς το σακάκι σου και σε φωνάζουν χαμόγελο.
Κι ας αφήνεις μικρές λιμνούλες από αυτό που λιώνει.
Κι ας αφήνεις μικρούς λυγμούς για αυτό που στέγνωσε.
Αν πλησιάσεις, βλέπεις την κίνηση από μέσα.
Στο παγόβουνο.
Μια μορφή σουφρώνει τα χείλια και φιλάει.
Κι ο άντρας απέξω κοιτάει το ρολόι και ξύνει το κεφάλι, ξύνει ένα μολύβι, ξύνει  την εφημερίδα να δει αν μπορεί να αλλάξει την σύνταξη του άρθρου, την σύνταξη του κόσμου.
Κανείς απόψε δεν κατάλαβε πως δυο μορφές στάθηκαν μοιραία απέναντι, σε ένα κομμάτι γης.
Κι αν δυσανασχετώ, είναι για το φιλί που έμεινε μετέωρο σε ώρα ανάγκης.

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Ιουλιέτας μεγάλωμα

Το κηροπήγιο μετά το έγκλημα κοπάζει.
Τα διαλείμματα συχνά δηλώνουν τέλος με ψευδώνυμο. Κι ας ζεις μετά από τόσα τέλη.
Τα κηροπήγια δε σκοτώνουν πια τις νύχτες. Στέκουν στη γωνία πάνω στο τραπεζομάντηλο. 
Στην κουζίνα τηγανίζουν οι ψίθυροι. Κι ύστερα το σπίτι νανουρίζεται. Κοιμάται. Δεν κατάλαβα ποτέ, αν ξύπνησε.
Κάποτε, πίνοντας μια φρεσκοστημένη πορτοκαλάδα θ' ατενίσω το ντεπόζιτο του αυτοκινήτου και θα φύγω πιο γρήγορα με τα πόδια.
Κάποτε θα σε φιλάω στα μάτια και όλο μου το σώμα θα βλέπει προς τον ήλιο.
Κάποτε θα νιώσω πάλι εκείνο το βελούδο-θυμάσαι;- στο στομάχι και στις άκρες των δαχτύλων 
κι η γνώριμη ανάσα στο αφτί μου θα είναι άμεση κι απορροφήσιμη  σαν τον καλοκαιριάτικο ήλιο.
Το αίμα έχει χρώμα φόβου, ξέρεις.
Κι οι φλέβες είναι πράσινες να μη φοβάσαι.
Τίποτα δε σε προκάλεσε πραγματικά πέρα απ' το φιλί μου.
Ξέρω πως αν με άκουγες να το λέω, θα άναβε μια μαρκίζα υπεροψίας στην εσοχή του μυαλού σου που με έχεις καταχωρημένη.
Δε σε προκάλεσε πραγματικά τίποτα πέρα απ' το φιλί μου.
Το ξέρω. 
Το αισθάνομαι.
Γιατί οι ρωγμές στην εικόνα μας   βγάζουν  κινούμενες ρίζες.
Κανείς σε αυτόν τον κόσμο δεν έχει ρίζες.
Κανείς σε αυτόν τον κόσμο δεν έχει εικόνα με ρωγμές. Κοινή εικόνα.
Κανείς δε νιώθει να υπάρχει κάτω από το πάτωμα και πάνω απ' το ταβάνι.
Κανείς δε μιλάει εδώ και υπάρχει εκεί.
Εδώ τα μόρια μπλέκονται.
Δεν το βλέπεις;
Εδώ βγάζω την μπλούζα μου και κι από μέσα φαίνεται διάφανη η καρδιά σου.
Στο δικό μου σώμα. 
Εδώ όσα χρόνια κι αν περάσουν θα κάνω ξανά και ξανά την ίδια κίνηση με τα δάχτυλα που κάνεις εσύ σα να αναπνέω ή να τινάζω τα μαλλιά μου.
Εδώ υπάρχει αποτύπωμα. Καθόλου σώμα. 
Το σώμα πέρασε. 
Το σώμα ανήκει. 
Το σώμα δε διαιρείται.
Δεν είναι εκεί το θέμα.
Δεν είναι θέμα ζωής, στο ξαναείπα.
Είναι θέμα υπέρβασης.